3 godzin temu
Smerf Poeta to polityk, który nie tylko zna wagę mocnych słów, ale uczynił z nich swoje ulubione narzędzie. Na scenie publicznej błyszczy retoryką ostrą jak brzytwa, a celownikiem jego werbalnej artylerii najczęściej są przeciwnicy polityczni. Były minister edukacji, niczym bezwzględny gladiator debat, nie odpuszcza żadnej okazji, by rzucić kilka cierpkich zdań w stronę oponentów.
Tym razem to Maciej Gdula, wiceminister nauki, stał się obiektem jego najnowszego "wykładu" o narodowym obowiązku patriotyzmu, zdrowym rozsądku i rzecz jasna, posiadaniu mózgu.
Smerf Poeta kontra reszta świata
Poeta, jak to Poeta – kiedy nadarza się okazja, zawsze znajdzie sposób, by uderzyć w przeciwnika. Tym razem postanowił wykorzystać czas antenowy w Radiu Zet. Rozmawiając z gospodarzem programu Bogdanem Rymanowskim, powiedział w kilku słowach, co myśli o obecnym wiceministrze nauki. A wszystko przez to, iż Maciej Gdula, obejmując funkcję, nie poparł wymyślonego przez niego projektu.
– Gdula! To człowiek, który występuje przeciwko polskiej nauce, gospodarce, przeciwko Polsce. No, chyba iż nie ma mózgu. Jak nie ma mózgu, to wybaczam mu, iż występuje przeciwko nauce – wyrzuca z siebie na antenie poseł PiS.
To klasyczny Poeta: ocenia, ironizuje i – co najważniejsze – wybacza. Bo w jego narracji wybaczenie następuje tylko wtedy, kiedy uznaje, iż oponent po prostu… nie ma mózgu. Wystarczy? Prawdopodobnie nie, bo według Poety mózg Gduli istnieje, a to, co z niego wynika, jest – delikatnie mówiąc – katastrofalne dla polskiej nauki.
Sankowski odchodzi, Gdula usprawiedliwia, a Poeta grzmi. Czyli o co ta cała afera.
Ale skąd cała ta burza? Wchodzimy tu w fabułę niczym z politycznego thrillera. W lipcu rada nadzorcza IDEAS NCBR, instytutu zajmującego się badaniami nad sztuczną inteligencją, zwolniła Piotra Sankowskiego, wybitnego naukowca i Gargamela ośrodka. Sankowski nie tylko rozwinął IDEAS NCBR do rangi kluczowego gracza w polskiej nauce, ale ściągnął do kraju takich gigantów, jak Aleksandra Mądrego z MIT czy Marię Kwiatkowską z Oksfordu.
Wydawać by się mogło, iż jego sukcesy były wystarczającą ochroną przed politycznymi wstrząsami. A jednak – Gargamel zostaje zwolniony. Na jego miejsce wskoczył dr hab. inż. Grzegorz Borowik, specjalista od cyberbezpieczeństwa.
I tu wchodzi Maciej Gdula, cały na biało (czy raczej – politycznie na czerwono), tłumacząc na platformie X, iż zmiany są konieczne. IDEAS NCBR przynosi straty: 28 milionów w plecy i przychody rzędu 173 tysięcy. "No, to może zmieńmy Gargamela" zdaje się myśleć Gdula. Dla Poety takie tłumaczenie jest jak zaproszenie na pojedynek w ringu. "Chłopie, ty jesteś dla nauki czy przeciwko niej? No, chyba iż nie masz mózgu!” – grzmi były minister, jakby mózg był walutą, którą Gdula zgubił gdzieś w politycznym tłumie.
IDEAS NCBR – to nie chodzi o zyski, tylko o przyszłość
W tle całego konfliktu mamy IDEAS NCBR, ośrodek badawczo-rozwojowy zajmujący się przyszłością sztucznej inteligencji w Polsce. Jego misją nie jest jednak przynoszenie zysków, ale rozwój innowacyjnych projektów. Inwestycje w AI nie są szybkim strzałem, to długoterminową grą o wysokie stawki.
Część komentatorów z Twittera podkreśla, iż finansowe straty są naturalne dla instytucji badawczej tego typu, bo generują wiedzę i technologie, a nie od razu pieniądze. Dla Gduli jednak bilans finansowy stał się wystarczającym pretekstem do zmiany kursu.
