Nie mógł zasnąć. Już jawy
przeżył z nią skrzący sen.
I gdy zamykał oczy
widział ją, nie czerń nocy.
Lecz cierń w nim tkwił. Obawy
czerw coraz euforia toczył -
czy Bóg ją aby stworzył?
Zjawą się zauroczył?
Tak pędził przed się, hen..
Przez płowe stepu morze,
by zew zagubić ten.
Aż po zachodu zorze.
Ale wracał w to miejsce.
Nieświadom. Znów. Ot, tak.
I stojąc przy jeziorze,
czekał na nimfy znak.
