W „Rzeczpospolitej” ukazał się komentarz adw. Karoliny Kulikowskiej-Siewruk, Szefa Praktyki Prawa Rodzinnego, do niedawnego wyroku Sądu Najwyższego odnośnie udziału małoletniego w czynnościach procesowych.
Procedura karna nakazuje przesłuchanie małoletniego świadka w szczególny sposób, tym bardziej jeżeli jest on pokrzywdzonym w sprawie. Ten tryb wykorzystywany jest w stosunku do osób, które nie ukończyły 15 roku życia. jeżeli zachodzą jednak szczególne okoliczności i obawa, iż przesłuchanie małoletniego w innych warunkach mogłoby negatywnie wpłynąć na jego stan psychiczny, to również stosuje się go w przypadku osób po 15 roku życia.
Jeśli dochodziło do sytuacji, iż oskarżony, w czasie przesłuchiwania małoletniego świadka, był pozbawiony obrony, możliwe było złożenie przez oskarżonego wniosku o ponowne przesłuchanie małoletniego. Chyba, iż stan psychiczny małoletniego uniemożliwiałby takie działanie. Takie ponowne przesłuchania były często dramatycznym przeżyciem w szczególności dla ofiar molestowania seksualnego.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowały się dwie linie. Jedna traktująca ww. wniosek jako zwykły wniosek dowodowy, a druga wskazująca, iż złożenie tego wniosku zobowiązuje do ponownego przeprowadzenia czynności przesłuchania.
Uchwałą z 17 stycznia 2024 r. Sąd Najwyższy wypowiedział się za ograniczeniem prawa do obrony, przedkładając dobro małoletniego pokrzywdzonego jako wartość nadrzędną. To dobry kierunek w ochronie małoletnich szczególnie tych pokrzywdzonych molestowaniem seksualnym albo będących ofiarą przemocy.
Cały komentarz do przeczytania tutaj.
Sygn. Akt I KZP 6/23
