EENS to skrót od Expected Energy Not Supplied, czyli Oczekiwana Niezaspokojona Energia. Jest to wskaźnik stosowany w analizie niezawodności systemów elektroenergetycznych, obok takich wskaźników jak LOLE.
Jak jest obliczany?
EENS bierze pod uwagę:
- zapotrzebowanie na energię elektryczną w systemie,
- dostępność jednostek wytwórczych,
- zmienność generacji z OZE (np. wiatr, fotowoltaika),
- możliwości przesyłu energii w systemie i z sąsiednich systemów.
EENS uwzględnia prawdopodobieństwo wystąpienia sytuacji, w których zapotrzebowanie przewyższa dostępne moce wytwórcze, a system nie jest w stanie zapewnić dostaw energii.
Dlaczego EENS jest ważny?
Wskaźnik ten pomaga ocenić, jakie będą realne skutki niezbilansowania systemu w postaci przerw w dostawach energii. Jest często używany w analizach kosztów niedoboru energii, które pozwalają określić, czy inwestycje w infrastrukturę (np. w nowe źródła wytwórcze, magazyny energii czy sieci przesyłowe) są ekonomicznie uzasadnione.
Gdzie stosuje się wskaźnik EENS?
- Raporty niezawodności systemu elektroenergetycznego, takie jak Mid-term Adequacy Forecast (MAF) ENTSO-E.
- Plany rozwoju sieci przesyłowych i dystrybucyjnych (np. w dokumentach PSE).
- Analizy rynku mocy, w których ocenia się, czy istniejący system może zaspokoić przyszłe zapotrzebowanie.
- Ocena projektów OZE i magazynów energii, gdzie EENS pomaga zrozumieć wpływ nowych inwestycji na niezawodność systemu.
W praktyce EENS jest uzupełnieniem wskaźnika LOLE, ponieważ pokazuje nie tylko czas niedoboru mocy, ale także jego skutek w postaci niezaspokojonego zapotrzebowania.
