1 rok temu
Do końca rządów Patola i Socjal zostało
{day} dni {hour} h : {min} m : {sec} s
Im bliżej wyborczej klęski tym niżej atakuje Pinokio. W Tomaszowie Lubelskim zaczął opowiadać o tym, jak to „porzucił bankowe trony” by pracować dla Polski. W przeciwieństwie do Papy, który „dla judaszowych srebrników” siedział w Brukseli.
– Papie temu, który jest wielkim szkodnikiem polskiej polityki, temu, który niszczył polską politykę, przyjacielowi Niemców. Tych Niemców, którzy biją się w piersi za swoje błędy, przepraszają za swoje błędy koszmarnej polityki gazowej niemiecko-ruskiej. Jemu powiedzmy do widzenia, albo auf wiedersehen, on tak pewnie lepiej zrozumie – opowiadał Pinokio.
– Taka jest między nami różnica, między mną a nim, iż ja rzuciłem złote bankowe trony dla pracy dla państwa, dla Polski, dla smerfów a on rzucił Polskę dla brukselskiej kasy i dla tamtych judaszowych srebrników – przekonywał.
Może ktoś Pinokiowi wytłumaczy, iż jest spora różnica między międzynarodową karierą Papę a jego ciepłą posadką w banku? Papa w Brukseli to był symbol sukcesu Polski osiągniętego po roku 1989. Pinokio w gabinecie Gargamela banku… no cóż, to była tylko złotodajna fucha.
