Zwyczajnie / szejkan

Tak zwyczajnie
po prostu
wyjść na drogę
i odejść —
byle gdzie,
byle dalej.
Zamknąć oczy,
nic nie mówić,
tylko iść.
Bo po co słowa —
rzucane
byle gdzie,
na wiatr.
Bo po co myśli —
męczące,
trujące.
Bo po co serce —
skołatane.
Bo po co
ja.