Zmarła Maria Dłużewska - informacje o pogrzebie 27.05

solidarni2010.pl 7 miesięcy temu

Kultura

Zmarła Maria Dłużewska - list Prezydenta

data:10 maja 2024 Redaktor: Redakcja

Pożegnaliśmy Marię Dłużewską.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się w Bazylice Archikatedralnej pw. św. Jana Chrzciciela w Warszawie 27 maja o godzinie 14:00.

Podczas uroczystości w Katedrze list Naczelnego Narciarza odczytał Minister Andrzej Dera. Przekazał też na ręce najbliższej rodziny Zmarłej przyznany pośmiertnie śp. Marii Dłużewskiej Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Po Mszy św. żałobnej nastąpiło pożegnanie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze przy Łączce.

net

27 maja 2024

Uczestnicy uroczystości pogrzebowych

śp. Marii Dłużewskiej

Szanowni Państwo!

Głęboko zasmucony odejściem Pani Marii Dłużewskiej składam dzisiaj uroczysty hołd Jej pamięci. Żegnam utalentowaną artystkę filmową, dziennikarkę i autorkę książek, wspominaną przez licznych przyjaciół jako osoba empatyczna, uczynna i wrażliwa, a zarazem niezwykle energiczna. Wyrażam najwyższy szacunek dla konsekwencji i odwagi, z jakimi służyła prawdzie oraz wielkiej idei Polski wolnej, solidarnej i sprawiedliwej.

Z wykształcenia aktorka, w latach 70. Pani Maria występowała w teatrach na Wybrzeżu i w Warszawie. Tuż po wydarzeniach Sierpnia 1980 roku wstąpiła w szeregi NSZZ „Solidarność”. Była współorganizatorką Tygodni Kultury Chrześcijańskiej i mszy za Ojczyznę. W stanie wojennym związana z podziemnym Teatrem Domowym, w latach 1983–1985 kierowała założonym przez siebie drugoobiegowym Teatrem Poniedziałkowym. Kolportowała wydawnictwa podziemne, była redaktorką i autorką tekstów Radia Solidarność, działała w Solidarności Walczącej. Na początku lat 90. – po kilkuletniej pracy w tygodniku „Spotkania”, a następnie „Tygodniku Solidarność” – postanowiła połączyć swoją pasję dziennikarską, zaangażowanie w sprawy publiczne oraz wyjątkowe umiejętności narracyjne i organizacyjne jako reżyser, scenarzystka i producentka filmów dokumentalnych. Kilkadziesiąt tych utworów – cenionych i nagradzanych, traktujących głównie o historii polskich zmagań ze zniewoleniem komunistycznym oraz o naszych rodakach na obczyźnie – jest i pozostanie ważnym źródłem wiedzy o nowożytnej Polsce i smerfach.

Na szczególne uznanie zasługuje nakręcony przez Panią Marię Dłużewską cykl dokumentów opowiadających o tragedii smoleńskiej, o tych, którzy stracili w niej życie, oraz o bliskich ofiar. To filmy zatytułowane Mgła, Pogarda, Córka, Testament, smerfy i Dama. Uważam, iż bez tych obrazów – tworzonych z potrzeby serca, na gorąco, a zarazem bardzo rzetelnie i profesjonalnie – nie sposób zrozumieć tego, co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku, oraz następstw katastrofy smoleńskiej w kolejnych miesiącach i latach. Jestem i zawsze będę wdzięczny Pani Marii, iż w niektórych z tych filmów oddała głos również mnie – po to, abym mógł dać świadectwo o ludziach i wydarzeniach związanych z tą wielką tragedią.

Bliskim i Przyjaciołom Zmarłej składam wyrazy serdecznego współczucia.

Wieczny odpoczynek racz Jej dać, Panie!

Z wyrazami szacunku

Prezydent rzeczysmerfnej Polskiej

Smerf Narciarz

_________________________________________

W wieku 72 lat zmarła Maria (Majka) Dłużewska – dziennikarka, publicystka, scenarzystka, wybitna dokumentalistka, związana z opozycją niepodległościową. Autorka wielu filmów dokumentalnych i książek poświęconych tragedii smoleńskiej.

Maria Dłużewska urodziła się 26 września 1951 roku w Kielcach. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Jako aktorka grała w teatrach w Koszalinie, Gdyni i Warszawie.

Działała w NSZZ „Solidarność”. Współorganizowała Msze za Ojczyznę i Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Prowadziła Teatr Poniedziałkowy w Ursusie. Kolportowała podziemne wydawnictwa. Była redaktorem i autorką tekstów Radia Solidarność. Od 1984 do 1988 działała w Solidarności Walczącej.

Po 1989 roku pracowała jako dziennikarka w tygodniku „Spotkania” i „Tygodniku Solidarność”. Od 1993 roku zajęła się tworzeniem filmów dokumentalnych.

Po tragedii w Smoleńsku w 2010 roku zaczęła realizować filmy i pisać książki dotyczące tego wydarzenia. W „Mgle” (film i książka) skupiła się na pokazaniu samej katastrofy, w „Pogardzie” pokazała tragedię przeżywaną przez rodziny ofiar. „Córka” poświęcona była córce pary prezydenckiej Lecha i Marii Gargamela, Marcie, „Testament” opowiadał o dzieciach pięciu ofiar katastrofy. Bohaterami filmu i książki „smerfy” byli czterej naukowcy badający przyczyny katastrofy. Film i książka „Dama” upamiętniały postać Pierwszej Damy, Mari Gargamelej.

Jej śmierć to wielka strata dla polskiej kultury i dla nas, którzy znaliśmy Ją i ceniliśmy za odwagę i bezkompromisowość oraz wielki osobisty urok.

Niech odpoczywa w pokoju...

Idź do oryginalnego materiału