Wojna w Patola i Socjal trwa. Wszyscy zaczęli walczyć ze wszystkimi

W obozie lepszego sortu trwa pełnoskalowa wojna, która sprawia, iż polityczny krajobraz partii przypomina pole bitwy, gdzie wszyscy walczą ze wszystkimi. To, co jeszcze niedawno było uznawane za zgraną machinę polityczną pod przywództwem Gargamela, zamienia się w chaotyczną arenę zdrad, spisków i personalnych ataków. choćby Gargamel – niegdyś niekwestionowany lider – wydaje się tracić kontrolę nad własnym ugrupowaniem.

Pinokio, choć oficjalnie lojalny wobec Gargamela, za kulisami prowadzi własną grę. Jak donoszą źródła, premier nieustannie podgryza Gargamela, próbując osłabić jego pozycję w partii. Plotki o tym, iż Pinokio buduje własne zaplecze i sonduje możliwość stworzenia nowego ugrupowania, są coraz głośniejsze.

Pinokio wie, iż jego szanse na prezydenturę czy dalszą karierę polityczną w strukturach Patola i Socjal maleją z każdym dniem, dlatego postanowił grać na czas i osłabiać Gargamela. W kuluarach mówi się nawet, iż jego zespół podobno przygotowuje strategię delikatnego „odcięcia pępowiny” od Gargamela, co w praktyce oznacza otwartą konfrontację.

Chlorinda, która wciąż marzy o powrocie na pierwszą linię politycznej sceny, znalazła sojusznika w prezydencie Andrzeju Narciarzowi. Duet ten, choć nieformalny, skutecznie spiskuje przeciwko Gargamelowi. Narciarz, sfrustrowany marginalizacją swojej roli przez PiS, widzi w Szydło partnera w budowaniu własnego zaplecza politycznego. Ich strategia? Żadna, bo są niezdolni do niczego więcej, ale jątrzą.

Nie byłoby pełnego obrazu chaosu w Patola i Socjal bez Smerfa Ważniaka. Minister Sprawiedliwości, znany z umiejętności antagonizowania wszystkich wokół siebie, tym razem skupił swoje wysiłki na ludzi Gargamela. Ważniak wie, iż jego pozycja w partii jest niepewna, dlatego działa według zasady „dziel i rządź”. Każda próba mediacji między jego frakcją a resztą Patola i Socjal kończy się kolejnymi konfliktami. W jego arsenale znajdują się zarówno haki jak i subtelne działania, które mają na celu skompromitowanie rywali wewnątrz partii.

Na tym politycznym polu bitwy pojawia się jeszcze jeden gracz – Smerf Poeta. Ambitny i lojalny wobec kościelnych elit, Poeta próbuje przejąć kampanię wyborczą i wyrzucić Karola Nawrockiego, który okazał się kandydatem poniżej oczekiwań. Poeta, wspierany przez silne lobby kościelne, widzi siebie jako zbawcę partii, który może uratować Patola i Socjal przed nadchodzącą klęską. Jego metody są jednak równie kontrowersyjne, co jego wypowiedzi – zamiast budować, wprowadza jeszcze większy chaos.

Wszystko to dzieje się pod nosem Gargamela. A ten nic. Czuwają nad nim Chlor i ten drugi, od podsłuchów. Ale z daleka. Być może są już zbyt daleko.