W Holandii rośnie popyt na pływające osiedla

Najlepszym pomysłem na ochronę przed powodzią może być… dać się ponieść wodzie. W Holandii, gdzie około jedna trzecia powierzchni kraju leży poniżej poziomu morza, pływające osiedla stają się jednym z ważniejszych rozwiązań adaptacyjnych do zmiany klimatu. Czy zobaczymy je niedługo również w naszej części Europy?

Amsterdam i Rotterdam jako modelowe wodne miasta

Ryzyko powodzi Holandii wynika nie tylko z geografii i rosnącego poziomu mórz, ale także kurczących się terenów zalewowych oraz coraz częstszych ulewnych deszczy. Tutejszy rząd od 20 lat wdraża program Miejsce dla rzeki, który wiąże się ze zwiększaniem przepustowości koryta cieków poprzez odsuwanie wałów przeciwpowodziowych i powiększanie terenów zalewowych. W rezultacie terenów zalewanych wodą jest więcej, a gruntów do zabudowy coraz mniej. Pływające osiedla mają umożliwić zagospodarowanie wodnej przestrzeni i zredukować ogromny deficyt lokali mieszkalnych na rynku.

W Amsterdamie w 2020 r. oddano do użytku kompleks Schoonschip, składający się z 30 budynków mieszkalnych wzniesionych na kanale w postindustrialnej dzielnicy Buiksloterham. Wszystkie obiekty wyposażone są w panele słoneczne i pompy ciepła, z pływającymi ogrodami i zielonymi dachami. Schoonschip to jednak coś więcej niż osiedle, to ekologiczna wspólnota, która dzieli się rowerami, samochodami, a choćby zakupioną żywnością.

W Rotterdamie, mieście, które od lat testuje zabudowę na wodzie, realizowane są kolejne inwestycje pływające. Na terenie portu powstały już m.in. biura i obiekty publiczne, a także pływająca farma mleczna. W dzielnicy Nassauhaven oddano do użytku pływające harbor lofts – 18 modułowych domów zakotwiczonych przy nabrzeżu, które unoszą się na wodzie. Miasto zapowiada kolejne projekty, traktując je jako element długoterminowej strategii adaptacji do podnoszącego się poziomu mórz.

Warto przeczytać: Nie tylko Wenecja! Najpiękniejsze miasta na wodzie w Europie

Domy na wodzie, czyli prosta idea i zaawansowana technologia

Holenderskie pływające domy mają zwykle postać trójpiętrowych sześcianów mieszących w sobie jeden lub dwa lokale mieszkalne. Budowane są wzdłuż brzegów i kotwiczone dzięki stalowych słupów. Zamiast nieruchomych fundamentów mają podwodny kadłub, który wznosi się i opada wraz z poziomem wody.

Diabeł tkwi jednak w szczegółach. Pływające osiedla wymagają specjalnych wodoodpornych podłączeń do sieci wodociągowej i energetycznej oraz materiałów, które będą amortyzować wstrząsy związane z falami i pływami. Całkowita stabilność jest trudna do osiągnięcia, a mieszkańcy Schoonschip przyznają, iż podczas silnych burz np. wchodzenie po schodach bywa wyzwaniem.

Architekci są jednak zgodni, iż mimo kosztów i technicznych trudności, pływające osiedla są przyszłością przybrzeżnych miast. W obliczu coraz częstszych i coraz gwałtowniejszych burz infrastruktura na wodzie może być rozwiązaniem ratującym życie i chroniącym przed ogromnymi stratami finansowymi.

Może cię zainteresować: Burze nad Europą – powodzie, wichury i lawiny

Pływające osiedla na Bałtyku?

Holenderskie technologie cieszą się zainteresowaniem na całym świecie. Tutejsi inżynierowie biorą udział w rozwoju ambitnych projektów pływających osiedli na Malediwach czy Polinezji Francuskiej, gdzie wzrost poziomu mórz jest stale rosnącym problemem.

Potencjał budowania na wodzie dostrzeżony został również nad Bałtykiem. W niemieckim mieście Olpenitz położonym u ujścia rzeki Schlei powstała wakacyjna wioska z pływającymi domami na wynajem. Prawdziwą rewolucją ma być jednak rozwój Green Float Tallin – pływającej wyspy planowanej wzdłuż podwodnego tunelu kolejowego między Helsinkami a Tallinem. Projekt rozwijany jest przez holenderską firmę Blue21 i ma docelowo pomieścić 50 tys. mieszkańców, oferując im również funkcje edukacyjne i rozrywkowe. Cała idea konstrukcji oparta jest na zasadzie energetycznej niezależności, zamkniętego obiegu wody oraz filozofii zero waste – wszystkie odpady mają być ponownie wykorzystywane lub poddawane recyklingowi.