Wartość i wolumen importu energii do UE spadły
Najmniejszą redukcję odnotowano w imporcie ropy naftowej, który spadł o 4,7% pod względem wartości i o 2,4% pod względem ilości. Znacznie większe zmiany dotknęły gaz ziemny – importowane skroplone LNG straciło na wartości aż 39,1%, a jego ilość zmniejszyła się o 15,1%. W przypadku gazu ziemnego w stanie gazowym wartość importu spadła o 30,2%, a jego wolumen o 4,4%.
USA i Norwegia – główni dostawcy surowców energetycznych
Dane za 2024 rok pokazują wyraźne przesunięcie w kierunku nowych dostawców energii. Największym partnerem UE w imporcie ropy naftowej były Stany Zjednoczone (16,1%), a za nimi Norwegia (13,5%) i Kazachstan (11,5%).
W przypadku LNG niemal połowa dostaw pochodziła ze Stanów Zjednoczonych (45,3%). Na drugim miejscu znalazła się Rosja (17,5%), a następnie Algieria (10,7%). Gaz ziemny w stanie gazowym pochodził głównie z Norwegii (45,6%), a kolejne miejsca zajęły Algieria (19,3%) i Rosja (16,6%).
Spadek importu energii w kontekście bezpieczeństwa energetycznego
Zmniejszenie importu energii to istotny krok w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego UE. Mniejsza zależność od surowców z zewnątrz oznacza większą stabilność dostaw, mniejsze ryzyko geopolityczne i większą odporność gospodarki na wahania cenowe na rynkach światowych.
Dane Eurostatu pokazują, iż UE dywersyfikuje źródła dostaw energii, zmniejszając zależność od sytuacji geopolitycznej. Większy nacisk na efektywność energetyczną i odnawialne źródła energii może przyczynić się do dalszego ograniczenia importu w kolejnych latach.
Źródło: Eurostat.
