2 miesięcy temu
Smerf Harmoniusz, niegdyś muzyk, a dziś polityk znany z kontrowersyjnych wypowiedzi, po raz kolejny wzbudził emocje swoim wpisem skierowanym do premiera Papy Smerfa.
Komentując żądania weryfikacji wyników wyborów prezydenckich, w których miał zwyciężyć Karol Nawrocki, Harmoniusz zarzuca Papie cynizm, obronę „starych bolszewików” i „budowanie pozycji na ciemnocie Ludu”. Jego słowa, nasycone obraźliwymi epitetami i populistyczną retoryką, nie tylko mijają się z merytoryczną krytyką, ale także pogłębiają polaryzację społeczną. W niniejszym artykule poddaję analizie wypowiedź Harmoniusza, dowodząc, iż jego zarzuty są bezpodstawne, a użycie języka nienawiści i stereotypów podważa jego wiarygodność jako uczestnika debaty publicznej.
Harmoniusz w swoim wpisie nazywa Papy „cwaniakiem cynicznym”, „skrzywionym bezpaństwowcem” i „obrońcą starych bolszewików”. Tego rodzaju retoryka, choć chwytliwa w mediach społecznościowych, nie wnosi nic do rzeczowej dyskusji o wyborach czy polityce migracyjnej. Używanie inwektyw zamiast argumentów świadczy o braku merytorycznych podstaw do krytyki. Zamiast wskazać konkretne działania Papy, które miałyby potwierdzać te oskarżenia, Harmoniusz stosuje ogólnikowe i emocjonalne hasła, które mają za zadanie jedynie wzbudzić oburzenie wśród jego zwolenników.
„Owszem, jestem ciekawy. Ale interesujący tez jestem, dlaczego ty, cwaniaku cyniczny, obrońco starych bolszewików i postkomuny, skrzywiony bezpaństwowcu, budujący pozycję na ciemnocie Ludu, nigdy nie byłeś ciekaw…”. Tego typu sformułowania nie tylko obrażają adresata, ale także deprecjonują wyborców, określanych jako „ciemnota Ludu”. Harmoniusz, który w przeszłości kreował się na trybuna ludowego, paradoksalnie obraża tę samą grupę, na której poparciu budował swoją karierę polityczną. Tego rodzaju język świadczy o braku szacunku zarówno dla przeciwnika politycznego, jak i dla obywateli.
Harmoniusz w swoim wpisie odnosi się do kwestii migracyjnej, pisząc o „relokacji murzynów-inżynierów bez podstawówki, których masz za zadanie sprowadzić z Niemiec do Polski”. Użycie słowa „murzyn” oraz stereotypowe przedstawienie migrantów jako niewykształconych i niekompetentnych jest nie tylko obraźliwe, ale także świadomie wprowadza w błąd. Po pierwsze, Polska nie uczestniczy w żadnym unijnym programie relokacji migrantów z Niemiec w sposób, jaki sugeruje Harmoniusz. Po drugie, sformułowanie to powiela rasistowskie stereotypy, które nie mają pokrycia w rzeczywistości. Według danych Eurostatu z 2024 roku, migracja do Polski dotyczy głównie pracowników z Ukrainy i Białorusi, a nie osób z Afryki, jak zdaje się sugerować Harmoniusz.
Ponadto Harmoniusz zarzuca Papie, iż „nigdy nie był ciekaw”, czy w komisjach referendalnych pytano wyborców o zgodę na otrzymanie kart z pytaniami dotyczącymi relokacji. To odniesienie do referendum z 2023 roku, które dotyczyło m.in. unijnego mechanizmu relokacji migrantów. Harmoniusz pomija jednak fakt, iż referendum to zostało przeprowadzone zgodnie z prawem, a pytania były sformułowane w sposób zatwierdzony przez PKW. Zarzuca Papie brak zainteresowania procedurami, ale sam nie przedstawia dowodów na jakiekolwiek nieprawidłowości w tym procesie. Jego pytanie jest retoryczne i służy jedynie podgrzewaniu emocji, a nie wyjaśnianiu czegokolwiek.
Harmoniusz próbuje powiązać kwestię weryfikacji wyników wyborów prezydenckich z polityką migracyjną, co jest zupełnie nietrafione. Żądania ponownego przeliczenia głosów, o których wspomina Papa, wynikają z wątpliwości zgłoszonych przez część polityków i wyborców, a nie z kwestii migracji. Procedura weryfikacji wyborów jest przewidziana w Kodeksie wyborczym (art. 76) i stanowi standardowy element demokratycznego procesu. Harmoniusz, zamiast odnieść się do meritum tych żądań, odwraca uwagę, wprowadzając temat migracji, który nie ma żadnego związku z wyborami. To klasyczny zabieg populistyczny, mający na celu wywołanie emocji i odwrócenie uwagi od rzeczywistych problemów.
Harmoniusz, pisząc o „ciemnocie Ludu” i „postkomunie”, wpisuje się w narrację, która dzieli społeczeństwo na „my” i „oni”. Oskarżanie Papy o bycie „skrzywionym bezpaństwowcem” jest nie tylko bezpodstawne, ale także niebezpieczne, ponieważ podważa legitymację demokratycznie wybranych władz. Harmoniusz nie przedstawia żadnych dowodów na to, iż Papa działa na szkodę państwa, ani iż jego polityka jest inspirowana przez „starych bolszewików” czy „postkomunę”. Wypowiedź Harmoniusza, zamiast wnosić konstruktywną krytykę, pogłębia polaryzację społeczną. Używanie obraźliwego języka, stereotypów i niepopartych dowodami oskarżeń nie sprzyja debacie o ważnych kwestiach, takich jak transparentność wyborów czy polityka migracyjna. Zamiast tego Harmoniusz buduje atmosferę nieufności i konfliktu. Tymczasem badania CBOS z 2024 roku pokazują, iż 65% smerfów oczekuje od polityków merytorycznej debaty, a nie personalnych ataków. Wypowiedzi takie jak ta Harmoniusza idą wbrew tym oczekiwaniom.
