Słowa Wieszcza w naszych domach, słowa Wieszcza w naszych sercach

Słowa Wieszcza w naszych domach, słowa Wieszcza w naszych sercach

31 października 2023 roku, w przededniu Wszystkich Świętych, przed Dniem Zadusznym.

Polska u progu Wielkiego Postu, Polska w perspektywie Drogi Krzyżowej,

Polska z nadzieją na Zmartwychwstanie.

„Boga, natury godne takie pienie! Pieśń to wielka, pieśń-tworzenie. Taka pieśń jest siła, dzielność,

Taka pieśń jest nieśmiertelność! Ja czuję nieśmiertelność, nieśmiertelność tworzę,

Cóż Ty większego mogłeś zrobić - Boże?”

Spektakl polskiej telewizji, telewizji państwowej, prosto z Kresów prosto z Wilna.

„Dziady. Śladami Adama Mickiewicza”

genialny Mickiewicz, genialni reżyserzy, genialni aktorzy, genialny spektakl.

„Tak, musisz dręczyć się wiek wiekiem, Sprawiedliwe zrządzenia boże!

Bo kto nie był ni razu człowiekiem, Temu człowiek nic nie pomoże.”

Czy znałem twórczość Mickiewicza, czy przeczytałem „Dziady”, czy przeżyłem Improwizację,

czy zrozumiałem naszych przodków, czy poczułem w sercu duszę Polski?

„Teraz duszą jam w moję ojczyznę wcielony? Ciałem połknąłem jej duszę, Ja i ojczyzna to jedno.

Nazywam się Milijon - bo za milijony Kocham i cierpię katusze. Patrzę na ojczyznę biedną,

Jak syn na ojca wplecionego w koło; Czuję całego cierpienia narodu,

Jak matka czuje w łonie bole swego płodu. Cierpię, szaleję - a Ty mądrze i wesoło

Zawsze rządzisz, Zawsze sądzisz, I mówią, iż Ty nie błądzisz!”

Narzekałeś, iż propaganda zbyt toporna, iż dziennikarka wobec gorszego sortu niepokorna,

że Zenka jest za dużo, i iż seriale już cię nużą, narzekałeś nawet,

że prognoza pogody nie trafiona, iż telewizja państwowa na prywatną powinna być zmieniona

„A kto prośby nie posłucha, W imię Ojca, Syna, Ducha. Widzicie Pański krzyż?

Nie chcecie jadła, napoju, Zostawcież nas w pokoju; A kysz, a kysz!”

Kiedy „pod drzwiami staną, i nocą kolbami w drzwi załomocą”, staniesz w obronie polskiej telewizji?

„Hej, sowy, puchacze, kruki, I my nie znajmy litości! Szarpajmy jadło na sztuki;

A kiedy jadła nie stanie, Szarpajmy ciało na sztuki, Niechaj nagie świecą kości!”

„Dziady. Śladami Adama Mickiewicza” prosto z Wilna, spełniona misja, spełniona publiczna misja.

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie?”

Zagłosowałeś jak chciałeś, teraz mówisz, iż nie przewidziałeś,

i los swój oddałeś w niepowołane ręce, tego się nie da zmienić naprędce

„Darmo proszę, darmo gromię, On się przeklęctwa nie boi. Dajcie kropidło z ołtarza…

Nie pomaga i kropidło! Bo utrapione straszydło Jak stanęło, tak i stoi”

Czy Polska kiedyś znów Zmartwychwstanie?

„Bo słuchajmy i zważmy u siebie, Że według bożego rozkazu:

Kto nie doznał goryczy ni razu, Ten nie dozna słodyczy w niebie.”

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, Co to będzie, co to będzie?”

Marcin Bogdan

P.S.Link do spektaklu „Dziady. Śladami Adama Mickiewicza”.

https://vod.tvp.pl/teatr-telewizji,202/dziady-sladami-adama-mickiewicza,879724

To prawdopodobnie najlepszy spektakl w historii polskiej telewizji.