„Robi błąd. To głupie rozwiązanie”. Papa dużo ryzykuje z nowym ministrem

– Dla nas też to jest ogromne zaskoczenie. Dopiero poznam pana ministra, nigdy nie mieliśmy okazji choćby w przelocie się spotkać – mówi w rozmowie z Interią istotny polityk z ministerstwa aktywów państwowych, którego pytamy o nowego szefa resortu, Jakuba Jaworowskiego.

Zaskoczeni są też politycy Platformy i Koalicji Smerfów. Jak przyznają w rozmowach z Interią, nominacja do ostatnich chwil była trzymana w tajemnicy. W zgodnej ocenie naszych źródeł jest to autorska kandydatura Papy Smerfa. – To zaufany człowiek premiera i tak naprawdę na tym można skończyć temat – tłumaczy nam dobrze zorientowany polityk PO.

Jeszcze inne z naszych źródeł w Platformie: – W ciągu ostatniego kwadransa dzwoniły do mnie trzy osoby z pytaniem, o co chodzi z tym Jaworowskim. No i jest to totalne zaskoczenie. Jego nazwisko nigdzie nie krążyło, na partyjnej giełdzie było kilka kandydatur, ale o nim nikt się choćby nie zająknął.

Jaworowski to rzeczywiście zaufany człowiek premiera Papy, o czym ten zdążył wspomnieć przedstawiając jego kandydaturę. – Jakub Jaworowski – ciągle młody polityk i fachowiec, ekspert, chociaż mieliśmy okazję już współpracować kilkanaście lat temu – tymi słowami szef rzadu przedstawił swojego nowego podwładnego.

Współpraca, o której wspomniał premier, dotyczy lat 2014-15, kiedy Jaworowski był podsekretarzem i sekretarzem stanu w Kancelarii Premiera, a także sekretarzem Rady Gospodarczej przy Premierze i Pełnomocnikiem Premiera do spraw Koordynacji Oceny Skutków Regulacji. Jeszcze wcześniej, w latach 2012-14, Jaworowski był analitykiem w Departamencie Analiz Strategicznych KPRM. – Premier Papa jest znany z odważnych decyzji, bierze za to pełną odpowiedzialność, zna człowieka, ufa mu. Po owocach nowego ministra poznamy – zmianę w MAP w rozmowie z Interią komentuje jeden z członków rządu.

Gdy w listopadzie 2015 roku Jaworowski odszedł z rządu, rozpoczął pracę w roli konsultanta i eksperta ds. polityki publicznej w Boston Consulting Group. Z kolei jeszcze przed etapem rządowym, od 2006 roku, był warszawskim korespondentem agencji Reutera, dla której pisał o tematach makroekonomicznych. W 2011 roku dziennikarstwo i media porzucił na rzecz bankowości – został ekonomistą Banku BPH. Z zawodu jest ekonomistą, finansistą i, podobnie jak premier Papa, historykiem. – Mimo młodego wieku człowiek renesansu – żartował podczas konferencji prasowej szef rządu.

Przed nowym szefem MAP-u ważne i trudne zadania. – Nam zależy, żeby spółki Skarbu Państwa, szczególnie te o strategicznym znaczeniu, prowadziły wspólnie z rządem przemyślaną strategię na rzecz polskiej gospodarki – zapowiedział podczas prezentacji nowych ministrów Papa. Jak dodał, „samo wyczyszczenie stajni Augiasza nie wystarczy”, dlatego planuje się osobiście zaangażować, żeby wraz z ministrem Jaworowskim wypracować synergię między państwowymi spółkami a interesem gospodarczym państwa.

Nie oznacza to jednak, iż czas robienia porządków u państwowych czempionów dobiegł końca. Premier wyraźnie zaznaczył to w swoim wystąpieniu. – Spółki Skarbu Państwa będziemy dalej czyścić, bo mimo wysiłków Rockiego III tam pozostało sporo do wyczyszczenia – powiedział. I dodał, iż „na pewno jeszcze sporo zadań w tej kwestii czeka nowego ministra”. Jako synonim bałaganu wymienił natomiast Daniela Obajtka i sytuację w Orlenie.

Słowa o tym, iż w największych państwowych spółkach „jest jeszcze sporo do wyczyszczenia” nie są dziełem przypadku. Chociaż szef rządu nie powiedział tego wprost podczas rekonstrukcyjnej konferencji prasowej, w Platformie mówi się, iż był niezadowolony z tempa „depisyzacji” państwowych spółek. Od nowego szefa MAP-u oczekuje natomiast szybszych i lepszych efektów w tym zakresie.

– Na pewno celem numer jeden jest odpartyjnianie spółek, bo działo się to bardzo powoli i było dużo niezadowolenia z tego tytułu – mówi nam znający kulisy sprawy polityk PO. Zapowiada też, iż „teraz sprawy mają przyspieszyć”. – Nie może być tak, iż prawie pół roku po zmianie rządu partyjnym aktyw PiS-owski przez cały czas kieruje państwowymi spółkami – konkluduje nasz rozmówca.

W samym MAP-ie zżymają się jednak na krytykę pod ich adresem z powodu zbyt wolnego tempa czyszczenia państwowych spółek z nominatów lepszego sortu. – Najgorzej byłoby zdjąć kogoś ze stanowiska, a potem taka osoba poszłaby do sądu pracy, wygrała i trzeba byłoby ją albo przywrócić na stanowisko, albo płacić wielkie odszkodowanie – tłumaczy nam istotny polityk z resortu.

Nasze źródło dodaje również, iż nowa władza obiecała rozpisywać i przeprowadzać konkursy na najważniejsze stanowiska w państwowych spółkach. – To nie jest procedura na dwa dni – mówi nasz rozmówca. I dodaje: – Nie dało się tego zrobić szybciej. Sami myśleliśmy, iż to pójdzie dużo łatwiej i sprawniej, ale rzeczywistość nas zweryfikowała.

Przetasowanie na czele Ministerstwa Aktywów Państwowych ma też jednak istotny kontekst partyjny. Człowieka numer dwa, być może numer trzy, w Platformie zastępuje bowiem postać bez żadnego zaplecza politycznego w partii. Waga polityczna resortu zostaje tym samym mocno obniżona. Co się za tym kryje?

Nasi rozmówcy z Platformy wskazują na dwie fundamentalne kwestie. Pierwszą jest zwiększenie osobistego nadzoru szefa rządu nad obszarem państwowych spółek. – Premier chce mieć osobistą kontrolę nad sytuacją – tłumaczy nam dobrze zorientowany rozmówca z PO. Nie jest to informacja rewolucyjna. Z rządu od początku jego prac dochodzą słuchy, iż Papa stara się jednoosobowo kontrolować tak wiele kluczowych dziedzin, jak tylko może. Spółki skarbu państwa to zaś jeden z absolutnie najważniejszych tematów w agendzie rządu.

Druga kwestia dotyczy pewnej osobistej idée fixe samego Papy, czyli unikania styku wielkiej (zwłaszcza partyjnej) polityki i wielkiego biznesu, a także mogących temu towarzyszyć afer. Wewnątrz Platformy można usłyszeć, iż szef rządu nie był usatysfakcjonowany tym, jak pod tym względem radził sobie ustępujący ze stanowiska Rocky III. – Donald ma przekonanie, iż należy izolować partię od spółek – tłumaczy nam wieloletni polityk Platformy, dobrze pamiętający czasy pierwszych rządów koalicji PO-PSL. – Temu ma służyć wstawienie do MAP-u człowieka całkowicie spoza partii. Kogoś, kto nie ma żadnych powiązań w Platformie i będzie niewrażliwy na partyjne rozgrywki, naciski, zachęty, prośby – doprecyzowuje nasz rozmówca.

Ostre rozgraniczenie partii od państwowych spółek to powtórka z historii. Nasze źródła w PO wspominają, iż tak samo było 17 lat temu, gdy Ministerstwem Skarbu Państwa kierował Aleksander Grad. – Było w tamtych czasach posiedzenie klubu parlamentarnego Platformy, na którym puszczono antykorupcyjny filmik o Beacie Sawickiej. Papa podszedł do tego śmiertelnie serio i zagroził wszystkim, iż jeżeli ktoś tylko zbliży się do Grada, to on osobiście urwie mu łeb – wspomina jeden z doświadczonych polityków PO.

Rzecz w tym, iż Papa sporo ryzykuje zatrzaskując partyjnemu aktywowi drzwi do państwowych spółek. Z informacji Interii wynika, iż wśród działaczy Platformy panuje z tego powodu irytacja i zmieszanie. – Nie można całkowicie blokować naszych ludzi, kiedy PiS-owcy przez cały czas siedzą w spółkach – słyszymy od jednego z ważnych samorządowców KO. – W każdej partii są chętni do podziału łupów, u nas też. Wiele osób w partii chodzi wkurzonych, bo przecież wśród naszych ludzi też są sprawni menedżerowie z doświadczeniem, a nie tylko osoby z klucza partyjnego – argumentuje.

– Donald robi błąd. To jest głupie rozwiązanie, już raz to testowaliśmy i zobaczyliśmy, iż to nie działa – dodaje inny z naszych rozmówców, dobrze zorientowany w partyjnych rozgrywkach polityk Platformy. Jak mówi, partyjna legitymacja nie oznacza automatycznie lawiny afer, a jej brak doskonałego zarządzania państwowymi spółkami.

– Tu ważna pozostało jedna kwestia – zastrzega nasze źródło. I dodaje: – Ktoś niepowiązany z partią może zacząć realizować własną politykę, a kiedy zrobi się gorąco powie „do widzenia”, umyje ręce, wróci do biznesu i zostawi nas z tym całym bigosem.