Pustynia Atakama czerpie mięśnie z największego promieniowania słonecznego na planecie

Elektrownia słoneczna Guanchoi w regionie Atacama, Copiapó (Chile), maj 2024 r. sofía yanjari

– Energia odnawialna jest uznawana za jedną z branż rozwiniętych na północy Chile, gdzie działa już ponad 550 projektów fotowoltaicznych, a prawie sto kolejnych jest w fazie budowy

Prawie dziewięć tysięcy paneli porusza się jak słoneczniki, podążając ścieżką Słońca, w parku fotowoltaicznym Guanchoi – drugim co do wielkości obiekcie w Chile – na pustyni Atakama . Każda z płyt posiada dwustronną technologię monokrystaliczną, która pozwala na wychwytywanie energii świetlnej z obu stron, co maksymalizuje jej produkcję odnawialną.

I nie jest zaskakujące, iż epicentrum tego procesu ma północne Chile, gdzie regiony takie jak Atacama i Antofagasta stały się inkubatorem generatorów energii słonecznej. Jakby patrząc na pocztówkę z Marsa, ta pustynia ma najlepsze cechy dla tej branży: wysokie czerwonawe góry, małe zachmurzenie i rzadką atmosferę. Napromieniowanie powierzchni, mierzone przez klimatologa Raúla Cordero i innych badaczy z Uniwersytetu w Santiago (USACH) przez około siedem lat na płaskowyżu Chajnantor, osiągnęło światowy rekord, porównywalny jedynie z Wenus , drugą planetą najbliżej Słońca spróbujcie porównać to z innymi miejscami na świecie, promienie Atacamy są dwukrotnie silniejsze niż te w Europie Środkowej i na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Często rozproszone chmury ustępują miejsca krótkotrwałym ekstremalnym zjawiskom słonecznym na wyżynach, które generują promieniowanie o 80% większe niż to, które może wystąpić na bezchmurnym niebie.

Elektrownia skoncentrowana Cerro Dominador,

na pustyni Atacama, w María Elena,

w sierpniu 2022 r.

John Moore (Getty Images)

To uwiodło setki inwestorów szukających sposobu na uwolnienie się od globalnej zależności od paliw kopalnych. Chile, lider w produkcji minerałów takich jak miedź i lit, pokazuje, iż zaczyna zyskiwać na popularności w tej branży: w kraju działa ponad 550 projektów fotowoltaicznych, co odpowiada dziewięciu gigawatom (GW) – czyli 26,8 % mocy zainstalowanej krajowej generacji energii elektrycznej – a do 2025 r. spodziewane jest włączenie kolejnych 2,6 GW, pochodzących z prawie setki tej technologii, która jest w budowie lub jest w okresach testowych – wynika z danych Ministerstwa Energii. Tylko w zeszłym roku prawie 20% energii elektrycznej zużywanej w kraju pochodziło z tego źródła.

Projekty są coraz większe. Pierwsza elektrownia słoneczna w Ameryce Łacińskiej, Cerro Dominador, znajduje się w Atacama. W skład zakładu wchodzi ponad 10 tys. luster, które zaopatrują blisko 380 tys. domów, a choćby działających wokół niego spółek wydobywczych. Dzięki jego działaniu unika się emisji 640 tys. ton gazów cieplarnianych (CO2) rocznie. Francisco Vizcaino, dyrektor Cerro Dominador, dodaje, iż jego lokalizacja również nie powoduje wpływu żadnego rodzaju flory ani fauny, „ani w kanałach wodnych, ani w okolicznych społecznościach, ani o znaczeniu archeologicznym, ponieważ znajduje się dosłownie na środku pustyni. "

W Chile pierwsze kroki w tej branży poczyniono w 2012 roku, instalując trójkę Calama Solar (opracowaną przez Solarpack i Codelco). w tej chwili kraj ten jest jednym z głównych aktorów na arenie międzynarodowej.

Panele słoneczne pochłaniają światło na pustyni Atakama,

niedaleko Calamy (Chile), w sierpniu 2022 r.

John Moore (Getty Images)

Wyzwania rodzącego się przemysłu

Ogólnie rzecz biorąc, doświadczenie jest optymalne, chociaż istnieją pewne wyzwania. Włoch Flavio Cozzolino, odpowiedzialny za obsługę i konserwację technologii fotowoltaicznej w Enel Green Power Chile, właścicielu Guanchoi, wyjaśnia, iż moc zainstalowana netto tej elektrowni fotowoltaicznej wynosi blisko 400 megawatów (MW) i iż w pierwszych miesiącach od jej uruchomienia rozpoczęcie działalności w 2023 roku, promieniowanie słoneczne przekroczyło oczekiwania firmy. Jednak nie cała potencjalnie dostępna produkcja została wyprodukowana, ponieważ chociaż w ciągu ostatnich czterech lat liczba przyłączy elektrowni słonecznych do krajowego systemu elektroenergetycznego (SEN) wzrosła trzykrotnie, infrastruktura przesyłowa nie rozwijała się w takim tempie. „To opóźnienie stanowi część ograniczenia wynikającego ze zmniejszenia przepustowości transportu między obszarem północnym, gdzie koncentruje się większość mocy fotowoltaicznej kraju, a obszarem centralnym, gdzie znajduje się ważne centrum konsumpcji” – mówi Cozzolino.

Rodrigo Palma, dyrektor Centrum Badań nad Energią Słoneczną Chile (SERC), potwierdza opóźnienia w pracach przesyłowych i magazynowych, które stanowią hamulec rozwoju energetyki słonecznej w Chile: „Jeśli mamy perspektywę rozwoju 200 GW, gdzie już mamy dziewięciu GW, istnieją istotne bariery w przesyle, kwestia ta powinna dotyczyć różnych sektorów. Oczywiście rozwój ten musi być realizowany w ramach programu zrównoważonego rozwoju oraz z poszanowaniem środowiska i jego różnorodności biologicznej.

Panele z Zakładu Guanchoi, będącego własnością ENEL Green Power Chile,

w Copiapo. Sofia Yanjari

W tej kwestii istnieją projekty rozbudowy linii, które nie zostały ukończone, oraz inne inicjatywy, w przypadku których oferenci nie zostali przyjęci do przetargów, zostają uznane za nieważne; co powoduje problemy w południowych regionach, takich jak Ñuble czy Los Lagos. Rząd Gabriela Boricia stawia na zatwierdzenie dyskutowanego w Kongresie projektu ustawy o transformacji energetycznej, który ma m.in. „zapewnić rozwiązanie problemu szczelności” w systemie przesyłowym wraz z pracami rozbudowującymi i usprawniającymi – podaje Ministerstwo Energii. Energia. Zapewnia również, iż istnieje kilka przedsiębiorstw wytwórczych, głównie zajmujących się technologią fotowoltaiczną, które rozpoczęły wdrażanie systemów magazynowania, które umożliwiają uelastycznienie wprowadzania energii do sieci w okresach większego zapotrzebowania.

Palma uważa, iż wysiłki powinny mieć również na celu minimalizację dumpingu; to znaczy straty powstałe, gdy energia słoneczna nie może być transportowana lub wprowadzana do sieci: „Według danych Krajowego Koordynatora ds. Elektryki, w pierwszym kwartale straty energii osiągnęły ponad 18% krajowej produkcji energii wiatrowej i słonecznej. Przekłada się to między innymi na wzmocnienie modeli planowania operacyjnego, strategii sterowania, stabilności systemów elektrycznych, inteligentnych sieci, elastycznej transmisji.

Tymczasem magazynowanie proponuje się jako dobrą strategię ograniczania zrzutów. „W tym celu należy przeanalizować różne obszary, takie jak nowe materiały do przechowywania, optymalny skład produktów, stan akumulatorów i strategie kontroli” – zaleca Palma.

Ta strona została zaimportowana z El Popular