Poprawa jakości prognoz pogody od roku 1981

Wykres przedstawia jak w ciągu ostatnich czterech dekad zmieniała się zdolność przewidywania jednego z kluczowych wskaźników w meteorologii, wysokości geopotencjalnej 500 hPa, prognozowanej przez model numeryczny Europejskiego Centrum Średnioterminowych Prognoz Pogody (ECMWF).

Oś pozioma: lata. Oś pionowa: współczynnik korelacji anomalii wysokości geopotencjalnej 500 hPa pomiędzy prognozą a obserwacjami (uwaga: skala pionowa jest nieliniowa).

Kolory: kolory oznaczają prognozy wykonane z różnym wyprzedzeniem czasowym. Niebieski – trzydniowym, łososiowy – pięciodniowym, zielony – siedmiodniowym i żółty – dziesięciodniowym. Linia gruba odpowiada wartości korelacji obliczonej dla obszaru półkuli północnej, linia cienka – półkuli południowej.

Współczynnik korelacji jest miarą tego, w jakim stopniu prognozowana mapa pogody przypomina rzeczywisty stan atmosfery na dany dzień, wartość 100% oznacza ich idealną zgodność, a wartości poniżej 60% czynią prognozę bezużyteczną. Wykres pokazuje, iż 7-dniowe prognozy ECMWF są w tej chwili tak samo dobre, jak prognozy 5-dniowe z roku 2000. Postęp naukowy i techniczny sprawił wydłużył zatem horyzont przewidywalności pogody o 2 dni w ciągu niespełna 25 lat.

Poprawa jakości prognoz w bardziej odległej przeszłości była związana głównie z uwzględnianiem nowych danych obserwacyjnych, przede wszystkim satelitarnych. Jak widać na wykresie, dzięki satelitom od przełomu wieków jakość prognoz pogody dla półkuli południowej nie jest już dużo gorsza od tych na półkuli północnej. Dużą rolę odgrywa też zwiększanie rozdzielczości numerycznego modeli pogody oraz poprawa symulacji różnych procesów fizycznych.

Źródło: ECMWF.

W ramach akcji „Wykres na dziś” publikujemy wykresy i inne wizualizacje dotyczące zagadnień związanych ze zmianą klimatu. Mamy nadzieję, iż prezentowane przez nas dane stanowić będą punkt wyjścia do szerokiej i opartej na faktach dyskusji na temat globalnego ocieplenia oraz możliwości jego ograniczenia. Akcję prowadzimy we współpracy z Komitetem ds. Kryzysu Klimatycznego Polskiej Akademii Nauk.

Zobacz wszystkie wizualizacje.