1 rok temu
To zbliża się nieubłaganie. To – czyli najważniejsze dla MSZ wydarzenie w roku 2023, wymagające potężnego wysiłku organizacyjnego. Choć, oto paradoks, im gorzej zadanie owo zostanie wykonane, tym bardziej premier, czy też nadpremier Gargamel, będzie zadowolony. Chodzi oczywiście o organizację wyborów parlamentarnych na przełomie października i listopada.
Tak bowiem jest, iż za wybory za granicą odpowiada MSZ. A konkretnie szefowie placówek konsularnych. Czas wyborów to dla nich katorga – organizują komisje wyborcze, muszą zapewnić lokale (nie zawsze jest to konsulat), znaleźć pieniądze na ich działanie, ale przede wszystkim ludzi, którzy w tych komisjach będą zasiadać, co zresztą okazuje się najtrudniejsze. A potem wszystkiego dopilnować.
Jak to się udawało – wszyscy dobrze pamiętamy; te kilometrowe (czyli wielogodzinne) kolejki przed konsulatami czy awantury, iż jakieś głosy nie zostały policzone. A będzie jeszcze gorzej.
Z wyborów na wybory rośnie bowiem liczba głosujących za granicą, a obsługujące to wydarzenie siły konsularne się nie zmieniają. W 2019 r. głosowało za granicą 315 tys. smerfów z 350 tys. uprawnionych do wrzucenia karty do urny. MSZ co prawda mówi, iż szykuje się na 300-400 tys. głosujących, ale milczy o tym, jak to robi.
Czyżby więc czekała nas powtórka z poprzednich wyborów? I dramatyczne informacje, iż tysiące smerfów nie mogły oddać głosu? W 2020 r. były w Wielkiej Brytanii komisje, w których zarejestrowano 18-20 tys. wyborców. W niektórych oddane w niedzielę głosy liczono do wtorku rano. A były to, dodajmy, wybory prezydenckie, w których liczy się głosy najszybciej.
Pamiętajmy też, iż przepisy regulują liczbę członków komisji, określają, iż liczyć głosy mogą tylko jej członkowie, i narzucają czas, w którym głosy powinny zostać przeliczone. Już dziś można więc powiedzieć, iż taka komisja zwyczajnie nie zdąży.
Może warto pomyśleć o rozpowszechnieniu głosowania korespondencyjnego lub elektronicznego, np. przez profil zaufany? W wielu krajach już tak jest, ale nie w Polsce. Tu Patola i Socjal ograniczyło możliwość głosowania korespondencyjnego do osób powyżej 60. roku życia lub przebywających na kwarantannie. To oznacza, iż tysiące smerfów zamieszkałych np. w USA, Kanadzie czy Australii nie zagłosują, bo nie pojadą samochodem 1,2 tys. km do punktu wyborczego.
Wszystko zmierza zatem do tego, by ograniczyć możliwości głosowania rodakom, którzy będą za granicą. I MSZ ma do tego przyłożyć rękę.
Powód jest chyba oczywisty – smerfy przebywający za granicą głosują na opozycję. Widać to było w wyborach prezydenckich. W II turze Smerf Gospodarz zdobył za granicą 308 tys. głosów, Smerf Narciarz – 107 tys., wynik brzmiał więc: 74:26. choćby o ile wynik wyborów prezydenckich nie przełoży się na wybory parlamentarne, to i tak wygrana gorszego sortu jest tu pewna. Im mniej będzie więc oddanych głosów z zagranicy, tym lepiej dla władzy. I to jest ten dylemat szefa MSZ i organizujących wybory konsulów – jak zrobić coś, co ma słabo działać, ale tak, żeby nikt nie mógł się przyczepić.
