NA ZAKOŃCZENIE ADWENTU
NA ZAKOŃCZENIE ADWENTU
data:21 grudnia 2013 Redaktor: GKut
Adwent
Ernest Bryll
Jerzy Binkowski
Z naszego archiwum: Wiersze Ernesta Brylla prezentuje Jerzy Binkowski
Przyjdź do nas Panie
(muzyka Antoni Wojnar, montaż- Grzegorz Kutermankiewicz)
Przyjdź do nas Panie jak ktoś niewiadomy
Nieważny - byśmy ciebie choćby nie poznali
Wtedy mniej może będziemy kłamali
Kiedy będziesz pełganiem - blaskiem świeczki skromnej
Bo dla nas światło spojone ciemnością
Z duchotą, sadzą co płomyk oblepia
Niewiele zobaczymy kiedy nas oślepiasz
Więc nam twoje wesele pomieszaj z żałością
Przyjdź do nas Panie jak ktoś niewiadomy
Bądź dla nas z krwi i potu, strachu i kłopotów
Choć świta kogut pieje znów nie jestem gotw
Ciemne są moje strony...
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają
I co chwila nam ziemia pęka pod stopami
I te okrawki
Kraju na którym stoimy
Z hukiem od siebie w ciemność odpływają
Bądźmy dla siebie bliscy kiedy się boimy
Gdy byle kamyk może poruszyć lawiny
Bądźmy dla siebie bliscy kiedy ciemne góry
Odpychają nas nagle swoim ciałem zimnym
Bądźmy dla siebie wierni kiedy rosną mury
Bo tyle w nas jest siebie ile ciepła tego
Które weźmiemy od kogoś drugiego
A drugi od nas weźmie i w sobie zatai
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielaj
Modlitwa na czas adwentu
Boże, uchroń nas od nienawiści
Zostaw gorzkie ziarno pamiętania
Aby żyli w nas nasi najbliżsi
Którzy w Adwent zostali zabrani
Boże, daj ciemną dumę milczenia
Ale zostaw nam pogardy siłę
Dla tych, co się śmieją z poniżenia
By im Polska w kamień się zmieniła
Boże, ucisz w nas zło i zaciętość
Wspomóż tych, co z głupoty są grzeszni
Zostaw dla nich litość – listek święty
Gdy z narodu tylko współodeszli
Boże zamień w jasność świeczkę małą
Którą w oknach ciemnych wystawiamy
Bo z Wioski tylko tyle mamy
Ile prawdy i krwi w nas zostało
Boże pomóż, gdy kamiennie ciężko
Patrzeć jak ta świeczka drży i kona
Nim się dźwignie w Gwiazdę Betlejemską
By twarz każda była zobaczona
Boże nie daj nam siebie utracić
Zanim ciemność runie rozłamana
Byśmy mogli spojrzeć w twarz przyjaciół
Przyjaciele mogli spojrzeć na nas.
( „Nie proszę o wielkie znaki”)