Zielony wodór na skalę przemysłową – nowy projekt francuskiego konsorcjum
Aktualnie ponad 95% globalnej produkcji wodoru pochodzi z paliw kopalnych, co generuje około 2% światowych emisji CO₂. Pomimo istniejących metod pozyskiwania zielonego wodoru, np. elektrolizy alkalicznej (AWE) czy technologii z membraną protonowymienną (PEMWE), produkcja w skali przemysłowej pozostaje ograniczona, kosztowna i ekologicznie problematyczna.
Z tego powodu 14 marca 2025 roku Michelin oraz francuskie instytucje badawcze oficjalnie rozpoczęły współpracę w ramach wspólnego laboratorium Alcal’Hylab. W ciągu czterech lat konsorcjum będzie rozwijać innowacyjną metodę produkcji wodoru wykorzystującą technologię elektrolizy z membraną anionowymienną (AEMWE).
Czym jest nowa technologia AEMWE?
Nowa technologia elektrolizera, Anion-Exchange Membrane Water Electrolyzer (AEMWE), łączy zalety istniejących metod – alkalicznej (AWE) oraz PEMWE. Głównymi atutami mają być:
- wykorzystanie materiałów obficie występujących w skorupie ziemskiej (np. nikiel),
- osiąganie wysokich prędkości produkcji wodoru,
- wysoka czystość uzyskanego gazu,
- możliwość integracji z energią ze źródeł odnawialnych,
- mniejsze obciążenie środowiskowe, dzięki użyciu bardziej ekologicznej membrany.
Technologia AEMWE może więc przełamać bariery ekologiczne i ekonomiczne, które dotąd utrudniały rozwój zielonego wodoru na dużą skalę przemysłową.
Silne partnerstwo przemysłu i nauki
Wspólne laboratorium Alcal’Hylab to już dziesiąta placówka badawcza łącząca Michelin z CNRS, a trzecia skoncentrowana na technologiach wodorowych. Jak podkreślił Jacques Maddaluno, Dyrektor ds. Chemii CNRS:
„Powstanie Alcal’Hylab to dowód wzajemnego zaufania i długoletniej współpracy między CNRS a Michelin. Nasze działania, realizowane wraz z uczelniami Grenoble Alpes, Grenoble INP – UGA i Savoie Mont Blanc, mają na celu wzmocnienie wspólnej pozycji i wiedzy eksperckiej w dziedzinie technologii wodorowych.”
Dla Michelin, który od ponad 20 lat inwestuje w technologie wodorowe, inicjatywa stanowi kolejny krok ku większej niezależności od węgla, zarówno w sektorze mobilności, jak i przemysłu.
„To laboratorium pozwoli pogłębić wiedzę o procesach i materiałach, które umożliwią przyszłościową, niskoemisyjną produkcję wodoru na dużą skalę” – zaznaczył Christophe Moriceau, VP ds. Zaawansowanych Badań Michelin.
Uczelnie – najważniejsze ogniwo wodorowej rewolucji
Projekt AEMWE to nie tylko przykład innowacji technologicznej, ale także dowód skutecznej współpracy pomiędzy nauką i przemysłem. Grenoble Alpes University, europejski szef PSd względem liczby zgłoszeń patentowych, traktuje inicjatywę jako potwierdzenie swojej pozycji na rynku innowacji:
„Wspólnie z przemysłem budujemy rozwiązania dla bardziej zrównoważonego społeczeństwa i gospodarki niskoemisyjnej” – powiedział Yassine Lakhnech, prezydent Grenoble Alpes University.
Również Grenoble INP – UGA oraz Savoie Mont Blanc University podkreślają znaczenie partnerstwa:
- Grenoble INP – UGA, odpowiedzialne za 40% naukowców pracujących przy projekcie, widzi w laboratorium „strategiczny element innowacji w transformacji energetycznej”.
- Savoie Mont Blanc University, dla którego transformacja energetyczna jest jednym z filarów strategii badawczej, dostrzega w Alcal’Hylab „idealny przykład synergii nauki i przemysłu dla regionu”.
Zielony wodór – realna alternatywa dla przemysłu?
Choć w tej chwili zielony wodór stanowi mniej niż 5% światowej produkcji, takie projekty jak Alcal’Hylab mogą przyspieszyć rozwój przemysłowej technologii produkcji ekologicznego H₂. jeżeli technologia AEMWE spełni oczekiwania, może stać się nowym standardem w produkcji wodoru, istotnie redukując globalne emisje CO₂.
Zobacz również:
- Latvenergo i H2Pro łączą siły. Zielony wodór niedługo na Łotwie
- Maroko w grze o zielony wodór – na stole 32 miliardy dolarów
- Leuna Refinery bez emisji CO2. RWE dostarczy 30 000 ton zielonego wodoru rocznie od 2030 r.
- Wodór zamiast gazu. Madrycka rewolucja w ogrzewaniu
Źródło: Michelin/CNRS
