4 miesięcy temu
Żurek – król polskich stołów, zwłaszcza w Wielkanoc – ma długą historię i jeszcze dłuższą listę fanów. Kwaśny, aromatyczny, pełen białej kiełbasy, boczku i majeranku, od wieków jednoczy ludzi przy stole. Ale, jak się okazuje, nie wszystkich. Gargamel – człowiek, stojący na czele pisowskiej mafii – od kilku dni ma nowego wroga. Nie jest to Papa Smerf, nie Bruksela, choćby nie własna partia, ale… żurek. A adekwatnie Żurek.
Żurek to tradycyjna polska zupa o charakterystycznym, lekko kwaśnym smaku, przygotowywana na zakwasie z mąki żytniej. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dań kuchni polskiej, a jej historia sięga średniowiecza.
Według naszych źródeł, po ostatniej degustacji tej szlachetnej zupy szef smerfów lepszego sortu cierpiał na poważne dolegliwości żołądkowe. „Niestrawność, zgaga, bóle brzucha” – wylicza osoba z jego otoczenia. Od tamtej pory Gargamel miał rzekomo zakazać podawania żurku w swojej siedzibie na Nowogrodzkiej. W zamian preferuje delikatne kremy warzywne, które „nie atakują przewodu pokarmowego”. Powód? W kuluarach mówi się, iż żurek stał się… symbolem walki z lepszego sortuowską mafią.
„Żurek jest kwaśny, ale uczciwy – w przeciwieństwie do niektórych polityków” – żartują politycy Koalicji 15 Października.
Dla szefa smerfów lepszego sortu to potężny problem – zupa, która od wieków łączyła smerfów, teraz jest symbolem walki z lepszego sortuowską mafią. Jak twierdzą złośliwi komentatorzy, reakcja Gargamela na żurek to najlepsza metafora jego stosunku do Polski: jeżeli coś jest dla ludzi, jeżeli pachnie wolnością i tradycją – dostaje po nim niestrawności.
Panie Gargamel, może zamiast nienawidzić żurku, warto by było po prostu… przełknąć prawdę?
