Decentralizacja, regionalizacja, partycypacja. Tego oczekują progresiści od Synodu o Synodalności

Szwajcarska synodalistka Helena Jeppesen-Spuhler oczekuje, iż październikowa finalna sesja Synodu o Synodalności przyniesie konkretne zmiany w Kościele katolickim. W jej ocenie biskupi powinni otrzymać na przykład prawo samodzielnego decydowania, czy chcą na terenie swojej diecezji wprowadzić diakonat kobiet, tak samo, jak jest to w przypadku diakonatu żonatych mężczyzn.

Według Jeppesen-Spuhler Synod o Synodalności pojawił się jednak zbyt późno; choćby o ile wprowadzi oczekiwane przez nią i wielu innych progresistów w Szwajcarii zmiany, to i tak nie musi to pomóc w zatrzymaniu fali odpływu z Kościoła – według Jappesen-Spuhler wielu ludzi w jej kraju ma po prostu dość faktu, iż katolicyzm jest tak staromodny; dotyczy to zwłaszcza „kwestii kobiet”.

Według Szwajcarki nie można w tej sprawie czekać na rozwiązania ogólnokościelne, dla odzyskania przez Kościół wiarygodności ma być konieczne działanie lokalne. Synod o Synodalności sam w sobie jest już wzmocnieniem procesu decentralizacji; zdaniem Jappesen-Spuhler to konieczny kierunek, bo „Rzym jestn a służbie Kościołów lokalnych i nie będzie już patrzeć, czy rzymskie dyrektywy są wszędzie wdrażane w życie w ten sam sposób”. „Kościoły lokalne już dzisiaj mają większą wagę. Wielu jeszcze tego nie rozumie” – dodała.

Decentralizacja, regionalizacja i partycypacja – to według Jappesen-Spuhler trzy cechy charakterystyczne Kościoła synodalnego.

Przytaczamy wypowiedzi szwajcarskiej synodalistki, bo są charakterystyczne dla całości katolicyzmu progresywnego; w dużej mierze faktycznie marzenie tej grupy już się spełnia, co pokazała choćby sprawa „Fiducia supplicans”, a jeszcze wcześniej „Amoris laetitia”.

Decentralizacja doktrynalna stała się faktem i istnieje duże ryzyko, iż po Synodzie o Synodalności – zgodnie z oczekiwaniami czy raczej przewidywaniami Jappesen-Spuhler – pójdzie naprzód jeszcze dalej.

Źródła: Katholisch.de, PCh24.pl

Pach